Reactie maart 2020

Getuigenis Kleopasdagen 5-8 maart 2020

In de vorige retraite (Kleopasdagen 2017) had ik gebeden om moed om me aan mijn grenzen te houden als ik die eenmaal zie. Dat heeft deze retraite een verdieping gekregen in het feit dat ik onderdelen van deze retraite durfde te laten liggen en genoegen durfde te nemen met in totaal 3 teksten en een lied. Ik merkte dat dat mij meer rust gaf om dichter bij God te komen en zijn stem beter te verstaan: geduld hebben met mezelf over mijn langzame groei in het houden van mijn grenzen en mijn gedeeltelijke onmacht daarin vanwege mijn autisme leren aanvaarden. Het kaartje met tekst wat ik aan het eind meekreeg sloot daar goed bij aan: Jesaja 30 : 15 “In rust en inkeer ligt jullie redding, in geduld en vertrouwen ligt jullie kracht.” Komt in deze onzekere corona-tijden ook heel goed uit! Geregeld bij Gód op de koffie gaan (als ik geen tijd heb om bij anderen op de koffie te gaan), daar tijd voor nemen.
Net als gedeelten uit Psalm 63 (Bijbel in Gewone Taal, BGT), die ik meekreeg:
Vs. 8a “want u hebt mij altijd geholpen. Bij u ben ik veilig.”
Vs. 9b “Ik wil dicht bij u zijn, want u houdt mij vast, u beschermt mij.”

En dan nog uit het lied van Herman Boon:
Zullen we ruilen? Al zit je nog zo in de knoop.
Zullen we ruilen? Dan geef ik jou weer nieuwe hoop.
Zullen we ruilen? Jouw onrust voor mijn vrede.
Zullen we ruilen? Mijn troost voor jouw verdriet.

Ik dank God voor de stilte als zijn liefdestaal in deze dagen en de zegen van de slaap!