REACTIES  RETRAITE KLEOPASDAGEN  NOVEMBER 2024

LS1

Het was voor mij heilzaam om de Kleopasdagen mee te beleven.

Door woorden uit Jesaja kwam Gods Liefde op een dieper gevoelsniveau bij mij binnen , en bracht daar verdere genezing en herstel van een moeilijke periode uit mijn leven waarin ik afwijzing ondervonden had.

De dagen hebben mij ook een positieve stimulans gegeven om thuis weer meer te lezen in de Bijbel, er staan zoveel mooie beloftes in, in wie wij zijn in Christus, en dat niets in het leven ons kan scheiden van die Liefde van God( Romeinen 8).

LS 2

De donderdag kwam ik erg onrustig aan. De vrijdag kwam er van alles uit. En vanaf zaterdag kwam er rust. Al in de avond zoveel antwoorden dat ik al vol zat. En toch kreeg ik nog veel meer van God. Antwoorden op praktische vragen rondom financiële transacties; dat was een antwoord op een vraag die ik niet eens had gesteld en toch zomaar kreeg.

En vooral antwoorden en richtingwijzers over mijn depressie waar ik al langere tijd mee worstel. Ik leerde dat ik zaken bij God mag brengen. Bijvoorbeeld door dit ritueel te doen middels het schrijven van een brief aan Hem. Dit staat nog open maar de richting is helder geworden voor mij, want die juiste richting had ik nog niet.

En ik kreeg bevestiging op het aangaan van een hulpverleningstraject. De menselijke kant die ook zo nodig is zoals dat naar voren kwam in de lezing over “ïnnerlijke genezing”. Vanuit een andere inleiding ontdekte ik hoe stekelig wij mensen kunnen zijn. En dat er toch zoveel moois van binnen zit. 

Psalm 139 heb ik al meerdere keren ontvangen in begeleidingen en kwam nu ook zomaar ineens als eerste tekst binnen omdat iemand die psalm bij de intro avond als voorbeeld aanhaalde. Voor het eerst kon ik eindelijk met liefde naar mijn geboorte kijken ondanks dat ik deze Psalm al zo vaak had ontvangen. Blijkbaar was daar nu wel de tijd en ruimte voor in mijzelf. Een hele rijke oogst en een hele rijke zegen!

Ik mag weer lachen liet God mij zien in Psalm 126. En lach ik nu uitbundig en is mijn depressie voorbij? Nee, dat niet. Maar de richting is helder. En het teruglezen van de Bijbelgedeelten helpt mij. Het is helpend dat ik deze mocht verwoorden in mijn Kleopasgebed zodat de Bijbelgedeelten dieper kunnen landen in mijn ziel en kunnen groeien. En ja, dat kost gewoonweg tijd. En die tijd en ruimte mag er zijn.

LS 3

Het waren goede dagen voor mij en tot mijn vreugde lukt het me ook thuis beter om stil te zijn in mijn hoofd!   Wat heerlijk om niet te ‘mogen’ reageren op anderen. Blijkbaar doe ik dat voortdurend. Ga ik minderen.

Het weer werkte geweldig mee. Lekker wandelen.

Wat mij betreft hadden deze dagen nog wel stiller gekund. Ik had genoeg aan de teksten en korte diensten, maar dat zal voor iedereen anders zijn.

LS 4

Retraites zijn voor mij heel vertrouwd. Ik ben jaren lang een trouwe bezoekster geweest van de stille retraites. Tot twee jaar terug, dat  ik het regelmatig helemaal niet meer zag zitten. Ook Gods Woord, waar ik altijd van genoot, sprak mij niet meer aan. Dit heeft wel twee jaar geduurd. Deze moeilijke tijd bestond uit een periode dat ik in een diep dal zat en dan weer na een aantal weken, had ik een ‘hoogtepunt’ en was dan bemoedigd door de Heer. Op zo’n ‘hoogtepunt’ heb ik mij opgegeven voor de ‘Retraite’ maar toen de  datum aanbrak zag ik het helemaal niet meer zitten en wilde eigenlijk afzeggen.

Maar ik zit zo in elkaar, als je ergens voor opgegeven hebt moet je ook gaan. Vroeger genoot ik alle dagen van de rust, de samenkomsten. Nu niet, maar ik werd goed ondersteund en bemoedigd door de leiding met gebed en bemoedigende teksten. Bij de avondmaalsviering op zondagmiddag, kreeg ik een tekst mee, waar ik toen niets mee kon. Ik heb hem in mijn aantekeningenboek gelegd, waar ik dagelijks in opschrijf wat mij opvalt, als  ik ‘s morgens de Bijbel lees.

Nu is er iets moois gebeurd vorige week. Vrienden van ons kwamen met een verzoek aan mijn man, of hij hen zou kunnen helpen met een ‘klusje’ bij hun caravan. Hij zou de maandag daarop er naar toe gaan. Zij wisten dat ik ‘depressief ‘ was.

Zij hadden een klein boekje voor mij meegenomen.   Op de kaft staat: ‘Wees dapper, blijf jezelf trouw. Hou vast aan je overtuigingen. Wees goed voor jezelf en anderen.’

Het sprak mij wel aan. De hulp van mijn man was een paar dagen later niet meer nodig!  Voor mij was dit zo bijzonder. Ik zie, dat God hen gebruikt heeft om die Woorden aan mij te geven. Ik heb dit boekje steeds bij mij. Ik leer om mezelf trouw te blijven, vast te houden aan mijn overtuigingen en goed voor mezelf en anderen te zijn.  Ik zat in de leugen dat je eerst de ander lief moet hebben en dan je zelf, terwijl Jezus zegt dat je je naaste moet liefhebben als jezelf.

Ik leer nu keuzes te maken en trouw aan mijzelf te blijven. Vorige week donderdag gaf de Heer mij 2 Korinthiers 3:17  in gedachten,  de tekst die ik kreeg op de retraite. ‘Waar de Geest van de Heer is daar is vrijheid’.  Ik kon er toen niets mee, maar sinds donderdag ervaar ik steeds meer dat ik in de vrijheid kom. Voorheen zag ik overal tegen op, zat vast aan regeltjes. Ik ben nu 74 en heb dit al vanaf mijn jeugd. Het was alleen de laatste twee jaren steeds erger geworden. Het aparte is ook, dat de liturgie van de avondmaalsviering van zondagmiddag mij nu wel aansprak, maar op de middag zelf helemaal niet.

Ik ben de Heer heel dankbaar. Ik ervaar nu de vrijheid waar Paulus over spreekt.      Ik geniet nu van dingen, zie niet tegen zaken op. Na twee jaar depressiviteit, heeft Hij mij nu bevrijd. Ik geloof wel dat dit een proces is, waar ik nu de vrijheid ervaar, maar die vrijheid is nog broos, ik zal misschien weer wat terugvallen. Wat belangrijk is, is dat ik dicht bij Hem moet blijven. Bovendien spreekt het Woord mij nu wel weer aan en de Heer geeft mij elke dag teksten, die ik juist die dag nodig heb. God is Trouw!

Ik ben nog meer onder de indruk gekomen van God’s trouw.

LS 5

Sinds een paar weken heb ik last van paniekaanvallen.

Ik vroeg me af waarom ik dit opeens had, maar vooral hoe ik sneller uit een aanval kon komen. Deze vragen nam ik mee naar de retraite.

Tijdens de stilte en de begeleidingsgesprekken liet God me zien dat ik me op Hem moest focussen en dat God weet waarom ik dit heb (dit gaf me rust).

Een paar weken na de retraite kreeg ik weer een paniekaanval. Het eerste wat in me op kwam is:  focus op God!

Ik heb worship muziek opgezet en ging mee zingen. Het zorgde ervoor dat ik niet in de paniekaanval kwam. Ik ben weer verrast door Gods goedheid!!

Ik kan de retraite een ieder aanbevelen, het verrijkt mijn leven!

LS 6

De Kleopasdagen waren voor mij de eerste keer. Ik had een oprecht verlangen in de stilte op adem te komen bij God. Ik heb die rust zeker ontdekt en ook de meerwaarde er van ervaren. Er waren ook momenten dat ik me alleen heb gevoeld en een “uitzondering”. Ik heb daarover gesproken in onze begeleidingsmomenten.

Ik ben een oprecht mens. Eerlijk en recht door zee. Wanneer ik op de site zou noemen welke fijne ervaringen ik heb mogen meemaken, wil ik ook die andere ervaring noemen. Dat doet jullie werk geen recht. Ik heb gemerkt dat ik het contact met de prachtige mensen van deze groep heb gemist. Ik raakte soms ontroerd en soms verbaasd bij de reacties die kwamen. Het voelde “onnatuurlijk” om hier niet wat mee te kunnen naar hen op dat moment.

De mooie prent van de Emmaüsgangers heeft me enorm geraakt. Vooral toen ik ook Psalm 16 las. De verzen 7a en 8b: “Ik prijs de Heer die mij inzicht geeft. Met Hem aan mijn zijde wankel ik niet!”

Ik ben iemand die nieuwsgierig is en vragen stelt, tegelijk ben ik dan soms ook onzeker en kwetsbaar. Dat maakte dat deze verzen mijn hart vonden. Voor mij een lijfspreuk vanaf nu.

Naast mijn werk als trainer, schilder en teken ik graag. Deze winter wil ik een schilderij maken waarin ik dit tot uitdrukking wil brengen.

LS 7

Jaren geleden deed ik eens mee aan de Ignatiaanse oefeningen in een weeklange  stilteretraite. Na een paar drukke jaren in mijn werk en gezin, voelde ik behoefte om weer een paar dagen in de stilte door te brengen met God.

Voor mij is het dan echt goed om even helemaal weg te zijn van huis en van anderen teksten op te krijgen om daarmee te bidden en die te overdenken.

Van de teksten die ik kreeg, kwam Psalm 127 wel het meest binnen: wanneer de Heer het huis niet bouwt, zwoegen de bouwers vergeefs. Was ik niet veel bezig geweest met zwoegen zonder de Here? En wat heeft dat voor zin?

Dat heb ik in mijn Kleopasgebed gezet en bid ik nu iedere morgen:

Here, als U niet mijn huis, mijn kerk, mijn gezin bouwt, dan is al mijn ploeteren te vergeefs. Help mij toch dichtbij U te blijven.  Laat mij zien waar U wilt dat we bouwen. Amen De gesprekken met mijn begeleiders waren bemoedigend. Ik ging na drie dagen met nieuwe moed en energie naar huis.

REACTIES  RETRAITE KLEOPASDAGEN  Februari 2024

REACTIE 1     

Vijf jaar geleden heb ik een goede retraite gehad bij de ‘Kleopasdagen’ en altijd was er het verlangen om dat nog eens mee te maken.
De fijne begeleiding, de mooie sfeer, de indrukwekkende inleidingen, de prachtige liederen en ja, natuurlijk bovenal de stilte met God.Nu was het zover. Ik had er echt naar uitgekeken. De achterliggende periode was intensief geweest, zowel op werk als privé. Daarbij was ik ook nogal achteropgeraakt in mijn gebedsleven. Een weekend als dit voelt dan als een oase van rust en maakt het mogelijk om weerte ‘her-Bronnen’. 
In deze retraite heb ik opnieuw en op een diep niveau mogen ontdekken dat de deur en Jezus als Deur, altijd openstaat. En dat ik mijzelf niet hoef op te poetsen, voordat ik bij God mag komen. Ja, dat Hij er zelfs naar verlangt dat ik kom, in welke toestand ik ook zit. Hij wil Zijn liefde delen en ik mag naar Zijn roepstem luisteren en er gehoor aan geven, elke nieuwe dag. Ik maakte er een gedichtje bij. 

Dank U dat ik mag komen
met al wat in mij is
het mooie en het vuile
en alles wat er mist.

Uw liefde is de basis
de grond van mijn bestaan
en U wilt alles delen
en maakt voor mij ruim baan.

Zo kom ik in de stilte
in ruimte die U maakt
gevuld met Uw aanwezigheid
U, Die mij nooit verlaat.

God, Vader, Zoon en Heil’ge Geest
U, Die in mij wil zijn
met al uw goede gaven, Heer
het is een groot geheim.

Geef dat ik steeds weer komen mag
en niet zo lang meer wacht
want alles hebt U immers
al lang en breed volbracht. 

NN

REACTIE 2   feb. 2024

Ik had de retraitedagen niet veel woorden en ook niet zoveel bijzondere gedachten. 
Wel heb ik intens genoten van de rust en stilte en dat als persoonlijk cadeau dankbaar ontvangen. 
Dank voor de goede zorgen en aandacht!
PS. Donderdagmiddag op weg naar Helvoirt toonde de Heer me een regenboog onderweg. 
En toen ik zondagmiddag wegreed, toonde Hij me opnieuw een regenboog.
Dat viel me op. Hij is er en Hij is trouw!               

NN

REACTIE 3   feb.2024

Voor mij waren de Kleopasdagen een onvergetelijke ervaring.
De rust, het ritme, de stilte, de Bijbel die spreekt, de verwondering over wat liederen met me deden, de persoonlijke begeleiding, de goede verzorging, heerlijk gegeten, gewandeld, gastvrijheid……
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik deze dagen beleefd heb als een stukje paradijs op aarde. God is heel goed voor mij geweest!
Op de laatste dag heb ik een Kleopasgebed gemaakt; dat lees ik nu geregeld om alles nog eens terug te halen, te proeven en te herinneren. 

NN

REACTIES  RETRAITE KLEOPASDAGEN  NOVEMBER 2024

LS1

Het was voor mij heilzaam om de Kleopasdagen mee te beleven.

Door woorden uit Jesaja kwam Gods Liefde op een dieper gevoelsniveau bij mij binnen , en bracht daar verdere genezing en herstel van een moeilijke periode uit mijn leven waarin ik afwijzing ondervonden had.

De dagen hebben mij ook een positieve stimulans gegeven om thuis weer meer te lezen in de Bijbel, er staan zoveel mooie beloftes in, in wie wij zijn in Christus, en dat niets in het leven ons kan scheiden van die Liefde van God( Romeinen 8).

LS 2

De donderdag kwam ik erg onrustig aan. De vrijdag kwam er van alles uit. En vanaf zaterdag kwam er rust. Al in de avond zoveel antwoorden dat ik al vol zat. En toch kreeg ik nog veel meer van God. Antwoorden op praktische vragen rondom financiële transacties; dat was een antwoord op een vraag die ik niet eens had gesteld en toch zomaar kreeg.

En vooral antwoorden en richtingwijzers over mijn depressie waar ik al langere tijd mee worstel. Ik leerde dat ik zaken bij God mag brengen. Bijvoorbeeld door dit ritueel te doen middels het schrijven van een brief aan Hem. Dit staat nog open maar de richting is helder geworden voor mij, want die juiste richting had ik nog niet.

En ik kreeg bevestiging op het aangaan van een hulpverleningstraject. De menselijke kant die ook zo nodig is zoals dat naar voren kwam in de lezing over “ïnnerlijke genezing”. Vanuit een andere inleiding ontdekte ik hoe stekelig wij mensen kunnen zijn. En dat er toch zoveel moois van binnen zit. 

Psalm 139 heb ik al meerdere keren ontvangen in begeleidingen en kwam nu ook zomaar ineens als eerste tekst binnen omdat iemand die psalm bij de intro avond als voorbeeld aanhaalde. Voor het eerst kon ik eindelijk met liefde naar mijn geboorte kijken ondanks dat ik deze Psalm al zo vaak had ontvangen. Blijkbaar was daar nu wel de tijd en ruimte voor in mijzelf. Een hele rijke oogst en een hele rijke zegen!

Ik mag weer lachen liet God mij zien in Psalm 126. En lach ik nu uitbundig en is mijn depressie voorbij? Nee, dat niet. Maar de richting is helder. En het teruglezen van de Bijbelgedeelten helpt mij. Het is helpend dat ik deze mocht verwoorden in mijn Kleopasgebed zodat de Bijbelgedeelten dieper kunnen landen in mijn ziel en kunnen groeien. En ja, dat kost gewoonweg tijd. En die tijd en ruimte mag er zijn.

LS 3

Het waren goede dagen voor mij en tot mijn vreugde lukt het me ook thuis beter om stil te zijn in mijn hoofd!   Wat heerlijk om niet te ‘mogen’ reageren op anderen. Blijkbaar doe ik dat voortdurend. Ga ik minderen.

Het weer werkte geweldig mee. Lekker wandelen.

Wat mij betreft hadden deze dagen nog wel stiller gekund. Ik had genoeg aan de teksten en korte diensten, maar dat zal voor iedereen anders zijn.

LS 4

Retraites zijn voor mij heel vertrouwd. Ik ben jaren lang een trouwe bezoekster geweest van de stille retraites. Tot twee jaar terug, dat  ik het regelmatig helemaal niet meer zag zitten. Ook Gods Woord, waar ik altijd van genoot, sprak mij niet meer aan. Dit heeft wel twee jaar geduurd. Deze moeilijke tijd bestond uit een periode dat ik in een diep dal zat en dan weer na een aantal weken, had ik een ‘hoogtepunt’ en was dan bemoedigd door de Heer. Op zo’n ‘hoogtepunt’ heb ik mij opgegeven voor de ‘Retraite’ maar toen de  datum aanbrak zag ik het helemaal niet meer zitten en wilde eigenlijk afzeggen.

Maar ik zit zo in elkaar, als je ergens voor opgegeven hebt moet je ook gaan. Vroeger genoot ik alle dagen van de rust, de samenkomsten. Nu niet, maar ik werd goed ondersteund en bemoedigd door de leiding met gebed en bemoedigende teksten. Bij de avondmaalsviering op zondagmiddag, kreeg ik een tekst mee, waar ik toen niets mee kon. Ik heb hem in mijn aantekeningenboek gelegd, waar ik dagelijks in opschrijf wat mij opvalt, als  ik ‘s morgens de Bijbel lees.

Nu is er iets moois gebeurd vorige week. Vrienden van ons kwamen met een verzoek aan mijn man, of hij hen zou kunnen helpen met een ‘klusje’ bij hun caravan. Hij zou de maandag daarop er naar toe gaan. Zij wisten dat ik ‘depressief ‘ was.

Zij hadden een klein boekje voor mij meegenomen.   Op de kaft staat: ‘Wees dapper, blijf jezelf trouw. Hou vast aan je overtuigingen. Wees goed voor jezelf en anderen.’

Het sprak mij wel aan. De hulp van mijn man was een paar dagen later niet meer nodig!  Voor mij was dit zo bijzonder. Ik zie, dat God hen gebruikt heeft om die Woorden aan mij te geven. Ik heb dit boekje steeds bij mij. Ik leer om mezelf trouw te blijven, vast te houden aan mijn overtuigingen en goed voor mezelf en anderen te zijn.  Ik zat in de leugen dat je eerst de ander lief moet hebben en dan je zelf, terwijl Jezus zegt dat je je naaste moet liefhebben als jezelf.

Ik leer nu keuzes te maken en trouw aan mijzelf te blijven. Vorige week donderdag gaf de Heer mij 2 Korinthiers 3:17  in gedachten,  de tekst die ik kreeg op de retraite. ‘Waar de Geest van de Heer is daar is vrijheid’.  Ik kon er toen niets mee, maar sinds donderdag ervaar ik steeds meer dat ik in de vrijheid kom. Voorheen zag ik overal tegen op, zat vast aan regeltjes. Ik ben nu 74 en heb dit al vanaf mijn jeugd. Het was alleen de laatste twee jaren steeds erger geworden. Het aparte is ook, dat de liturgie van de avondmaalsviering van zondagmiddag mij nu wel aansprak, maar op de middag zelf helemaal niet.

Ik ben de Heer heel dankbaar. Ik ervaar nu de vrijheid waar Paulus over spreekt.      Ik geniet nu van dingen, zie niet tegen zaken op. Na twee jaar depressiviteit, heeft Hij mij nu bevrijd. Ik geloof wel dat dit een proces is, waar ik nu de vrijheid ervaar, maar die vrijheid is nog broos, ik zal misschien weer wat terugvallen. Wat belangrijk is, is dat ik dicht bij Hem moet blijven. Bovendien spreekt het Woord mij nu wel weer aan en de Heer geeft mij elke dag teksten, die ik juist die dag nodig heb. God is Trouw!

Ik ben nog meer onder de indruk gekomen van God’s trouw.

LS 5

Sinds een paar weken heb ik last van paniekaanvallen.

Ik vroeg me af waarom ik dit opeens had, maar vooral hoe ik sneller uit een aanval kon komen. Deze vragen nam ik mee naar de retraite.

Tijdens de stilte en de begeleidingsgesprekken liet God me zien dat ik me op Hem moest focussen en dat God weet waarom ik dit heb (dit gaf me rust).

Een paar weken na de retraite kreeg ik weer een paniekaanval. Het eerste wat in me op kwam is:  focus op God!

Ik heb worship muziek opgezet en ging mee zingen. Het zorgde ervoor dat ik niet in de paniekaanval kwam. Ik ben weer verrast door Gods goedheid!!

Ik kan de retraite een ieder aanbevelen, het verrijkt mijn leven!

LS 6

De Kleopasdagen waren voor mij de eerste keer. Ik had een oprecht verlangen in de stilte op adem te komen bij God. Ik heb die rust zeker ontdekt en ook de meerwaarde er van ervaren. Er waren ook momenten dat ik me alleen heb gevoeld en een “uitzondering”. Ik heb daarover gesproken in onze begeleidingsmomenten.

Ik ben een oprecht mens. Eerlijk en recht door zee. Wanneer ik op de site zou noemen welke fijne ervaringen ik heb mogen meemaken, wil ik ook die andere ervaring noemen. Dat doet jullie werk geen recht. Ik heb gemerkt dat ik het contact met de prachtige mensen van deze groep heb gemist. Ik raakte soms ontroerd en soms verbaasd bij de reacties die kwamen. Het voelde “onnatuurlijk” om hier niet wat mee te kunnen naar hen op dat moment.

De mooie prent van de Emmaüsgangers heeft me enorm geraakt. Vooral toen ik ook Psalm 16 las. De verzen 7a en 8b: “Ik prijs de Heer die mij inzicht geeft. Met Hem aan mijn zijde wankel ik niet!”

Ik ben iemand die nieuwsgierig is en vragen stelt, tegelijk ben ik dan soms ook onzeker en kwetsbaar. Dat maakte dat deze verzen mijn hart vonden. Voor mij een lijfspreuk vanaf nu.

Naast mijn werk als trainer, schilder en teken ik graag. Deze winter wil ik een schilderij maken waarin ik dit tot uitdrukking wil brengen.

LS 7

Jaren geleden deed ik eens mee aan de Ignatiaanse oefeningen in een weeklange  stilteretraite. Na een paar drukke jaren in mijn werk en gezin, voelde ik behoefte om weer een paar dagen in de stilte door te brengen met God.

Voor mij is het dan echt goed om even helemaal weg te zijn van huis en van anderen teksten op te krijgen om daarmee te bidden en die te overdenken.

Van de teksten die ik kreeg, kwam Psalm 127 wel het meest binnen: wanneer de Heer het huis niet bouwt, zwoegen de bouwers vergeefs. Was ik niet veel bezig geweest met zwoegen zonder de Here? En wat heeft dat voor zin?

Dat heb ik in mijn Kleopasgebed gezet en bid ik nu iedere morgen:

Here, als U niet mijn huis, mijn kerk, mijn gezin bouwt, dan is al mijn ploeteren te vergeefs. Help mij toch dichtbij U te blijven.  Laat mij zien waar U wilt dat we bouwen. Amen De gesprekken met mijn begeleiders waren bemoedigend. Ik ging na drie dagen met nieuwe moed en energie naar huis.